اينجانب با افراد خانواده رابطهي خوبي داشته و با بهترين بيان صحبت ميكنم; اما اگر در جامعه با فردي غير از افراد هم صحبت شوم، نميتوانم خوب احوالپرسي كرده و ارتباط درستي برقرار كنم. خانواده هم به من ميگويند كه چرا با مردم مأيوس و نااميد صحبت ميكني و اين حالت تبسّم و اميدواري كه در خانواده داري، با ديگران نداري؟ در اين زمينه خيلي تلاش كردم ولي آن طور كه خودم و ديگران انتظار داشتيم، پيشرفت نكردم. لطفاً مرا راهنمايي كنيد.

-معروف است كه بشر مختار و آزاد آفريده شده , و سرنوشت او در دست خود اوست . واو , خود سرنوشت ساز , و طراح نحوه زندگي آينده خود مي باشد . از طرف ديگر قانون وراثت كه از اصول علمي مسلم جهان ما است , به ما مي گويد كه فرزندان نه تـنها وارث مال و صفات ظاهري پدران و مادران هستند , بلكه صفات دروني و روحيات خوب و بد آنان را نيز به ارث مي برند , و صفات و روحيات موروثي درسرنوشت آنان كاملا موثر است . چگونه مي توان انسان را در تعيين سرنوشت خود آزاد دانست ؟(0)

-آيا آزادي مستلزم وحدت اديان نيست ؟(0)

-معناي آزادي در اسلام چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي عقيده چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي انسان چيست ؟(0)

-چرا اسلام , اسلام آوردن بردگان را موجب آزادي آنان نداسته است ؟(0)

-اسلام مي گويد : پيروان هر دين و آييني حق حيات دارند و بطور آزاد مي تواند خود را معرفي كند پس چرا از پيروان ديگر ماليات و جزيه دريافت مي كند ؟(0)

داغترین ها

-آرزوهاي انسان در چه مواردي مستحسن و در چه مواردي مذموم است؟
(0)

-به چه كسي آزاد مي گويند؟(0)

-در جامعه ي امروزي چگونه مي توانيم آزاده باشيم؟
(0)

-آيا آزادي مستلزم وحدت اديان نيست ؟(0)

-معناي آزادي در اسلام چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي عقيده چيست ؟(0)

-نظر اسلام درباره آزادي انسان چيست ؟(0)

-چرا اسلام , اسلام آوردن بردگان را موجب آزادي آنان نداسته است ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:3

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

اينجانب با افراد خانواده رابطهي خوبي داشته و با بهترين بيان صحبت ميكنم; اما اگر در جامعه با فردي غير از افراد هم صحبت شوم، نميتوانم خوب احوالپرسي كرده و ارتباط درستي برقرار كنم. خانواده هم به من ميگويند كه چرا با مردم مأيوس و نااميد صحبت ميكني و اين حالت تبسّم و اميدواري كه در خانواده داري، با ديگران نداري؟

در اين زمينه خيلي تلاش كردم ولي آن طور كه خودم و ديگران انتظار داشتيم، پيشرفت نكردم. لطفاً مرا راهنمايي كنيد.

خواهر گرامي! توجه داشته باشيد كه هر كار دشواري با تمرين و تكرار آسان ميشود و چنانكه معروف است «كار نشد ندارد» تصميم و عزم جدي شما بهترين پشتوانه براي شروع در كاري است كه اكنون سخت و دشوار جلوه ميكند. اما همين كه خواست و انگيزهتان رو به فزوني گذاشت و ضرورت آن را عميقاً دريافتيد، عمل و اقدام چندان دشوار نيست.

از حضرت علي (7)نقل شده كه فرمودهاند: هر گاه عملي برايتان مشكل جلوه كرد، خود را ـ به اجبار و علي رغم ميلتان ـ در آن كار وارد كنيد. به زودي سختي به آساني ميگرايد. آري خواهر گرامي، به نظر ما چنانكه حضرت فرمودهاند، اقدام اوليه هر چند از روي اكراه و تحت فشار روحي و رواني صورت گيرد، تنها راه نجات قطعي شماست. سختي اوايل كار را تحمل كنيد و مدتي بر اين امر مداومت كنيد. انشأالله مشكلتان حل خواهد شد و وضعيتي طبيعي پيدا خواهيد كرد.